Obwieszczanie K.u.K. Kreiskommando w Piotrkowie w sprawie wytycznych, względnie maksymalnych cen na towary

U progu niepodległości warunki materialne i społeczne ludności polskiej są bardzo ciężkie. Polacy dotkliwie odczuwają niedostatek produktów pierwszej potrzeby i braki żywnościowe. Taka sytuacja trwa od początku wojny, pogarszając się z miesiąca na miesiąc. Przykładowo, w Łodzi od sierpnia 1914 roku do maja 1918 roku najbardziej podstawowe produkty zdrożały kilkakrotnie a żywność kilkunastokrotnie. Cena ziemniaków i mięsa wzrosła 13-krotnie, cukru 14-krotnie, chleba razowego 16-krotnie, mąki żytniej 18-krotnie. W związku z kryzysem żywnościowym wprowadzony został system racjonowania żywności za pomocą kartek. Ciężkie położenie ekonomiczne ludności doprowadziło do rozwoju na szeroką skalą zjawiska spekulacji i lichwy. Aby zapobiec dalszym nadużyciom i ograniczyć proceder samowolnego podnoszenia cen została narzucona przez władze administracyjne zasada stałych cen rynkowych. W niedalekim Piotrkowie, od 1 do 31-go lipca 1918 roku obowiązuje, wydane przez tamtejszego Komendanta, obwieszczenie określające maksymalne ceny na takie produkty jak m.in.: jarzyny (kartofle, marchew, buraki), owoce (wiśnie, jagody, poziomki), napoje (piwo, wódka, woda sodowa), artykuły pastewne (żyto, pszenica, słoma), "artykuły do palenia, świecenia i czyszczenia" (zapałki, mydło, drzewo łupkowe). Takie odgórne regulacje mają uchronić miejscową ludność przed oszustwami i wyzyskiem ze strony wszelkiej maści spekulantów. Jakiekolwiek przejawy nadużyć czy naruszenia ww. obwieszczenia winny być bezzwłocznie zgłaszane Komisji Aprowizacyjnej. Podobne obwieszczenie K.u.K. Kreiskommando w Piotrkowie wyda również w kolejnym miesiącu.

Anna Kaniewska